همانطور که خواندید پر کردن دندان یک روش ساده دندانپزشکی است که برای ترمیم پوسیدگی دندان و پر کردن حفرات دندانی استفاده می‌شود. این پروسه به لطف استفاده از بی‌حسی موضعی نسبتاً بدون درد بوده و نسبت به سایر درمان‌های نسبتا شایع دندانپزشکی مانند روکش دندان(لمینت دندان )، روت کانال تراپی یا درمان ریشه دندان، جراحی دندان، ایمپلنت دندان و …. نیاز به زمان کمتری دارد. با بهترین متخصص ارتودنسی دندان همراه باشید.

مرحله اول: مشخص کردن محل دقیق پوسیدگی دندان

 در قدم نخست دندانپزشک دندان‌های پوسیده شده شما را بررسی می‌کند. اگر بیش از یک دندان پوسیده در یک طرف دهان شما وجود داشته باشد، او می‌تواند با رضایت شما آنها را در یک جلسه ترمیم کند. طی این جلسه، دندانپزشک به شما اطلاعاتی درباره تعداد دندان‌های پوسیده و همچنین درجه و عمق پوسیدگی می‌دهد. سپس بسته به میزان پوسیدگی دندان، هر دندانپزشک ترمیمی خوب  از مواد پر کننده خاصی برای ترمیم دندان دچار پوسیدگی استفاده می‌کند.

مرحله دوم: بیحس کردن دندانی که دچار پوسیدگی شده است

 دندانپزشک کار ترمیم دندان را با بیحس کردن دندان و بافت لثه اطراف آن شروع می‌کند. این بی‌حسی تا حد زیادی تضیمن می‌کند که فرآیند انجام شده برای شما بدون درد است. و از آنجا که بسیاری از بیماران و مراجعان از سوزن و تزریق بیحس کننده هراس دارند، معمولاً دندانپزشکان ابتدا بیحسی را با یک ژل حاوی مواد بی‌حس‌کننده آغاز می‌کنند. بعد از ژل، آن‌ها می‌توانند اقدام به تزریق بی‌حسی کنند.

بیشتربخوانید... دندانپزشکی در بارداری

مرحله سوم: پوشاندن اطراف دندان

 تا بی‌حسی اعمال شود و تاثیراتش شروع شود، دندانپزشک، دندانی که قرار است از پوسیدگی خالی شده و با پر کننده ترمیم شود را با کمک یک کاور از سایر دندان‌ها و بخش‌های داخلی دهان جدا می‌کند. این کاور رابردم نام دارد و به گذاشتن آن Rubber dam placement می‌گویند.

بیشتربخوانید... پرکردگی و ترمیم دندان

مرحله چهارم: تمیز و آماده کردن دندان برای قرار دادن مواد پر کننده

در این مرحله دندان آماده است تا مواد پر کننده را درون خود جای دهد. نحوه پر کردن دندان بسته به نوع ماده پر کننده متفاوت است. و هر ماده‌ای با تکنیک‌های خاصی جهت ترمیم دندان بکار گرفته می‌شود.

مرحله پنجم : پالیش کردن مواد پر کننده

در این مرحله دندانپزشک ماده پر کننده که اکنون سفت شده است را پالیش می‌کند تا هیچ لبه تیز و اضافی نداشته باشد. وجود لبه‌های اضافی یا فرو رفتگی و برجستگی‌های غیر طبیعی باعث وارد شدن آسیب به دندان‌ها و بافت‌های نرم دهانی و همچنین خود موادی می‌شود که برای پر کردن دندان استفاده می‌شود

مرحله ششم : بررسی بایت و  آناتومی دهان و دندان

قبل از اینکه مراحل پر کردن دندان به اتمام برسد یک دندانپزشک ترمیمی خوب با دقت دندان پر شده را بررسی کرده تا مطمئن شود کاملا ظاهری طبیعی دارد و از لحاظ آناتومیکی دچار تغییر نشده باشد. سپس نحوه روی هم آمدن دندان‌ها یا اکلوژن دندانی به کمک کاغذهایی خاص با ضخامت معین که کاغذ آرتیکولاتور نامیده می‌شوند، چک می‌گردند تا اطمینان حاصل شود که ماده پرکننده هیچ تداخلی در بایت ایجاد نکرده باشد.

رفرنس